Rotorua

Bij aankomst in Rotorua regent het pijpestelen. Rotorua is de meest toeristische plaats van het Noorder Eiland vanwege de geysers en andere vulkanische bezienswaardigheden. Het heeft daardoor een centrumfunctie gekregen met aanverwante activiteiten waaronder vele festivals. Het is hier natuurlijk nog maar het begin van het seizoen maar vanavond is er een eetmarkt, zeg maar een soort preuvenement. De verschillende restaurants in Rotorua – en dat zijn er veel - zijn door het hele centrum vertegenwoordigd. Heel jammer gooit de regen roet in het eten en wij kiezen dan ook voor pubfood in The Pig and Wistle. Nu vinden zo’n lokale pub altijd wel prettig. Het eten is vaak goed en je krijgt veel waar voor je geld. Daarbij komt dat de Nieuw Zeelanders er om bekend staan er nog een schepje bovenop te doen, dus je krijgt eigenlijk veel te veel eten op je bord. Wat het voor ons ook wel extra leuk maakt is dat je een beetje tussen de locals zit en dat geeft het altijd een speciaal sfeertje.
Onze enthousiaste gastheer John had ons voor de volgende dag twee bezienswaardigheden aangeraden, namelijk Waimangu Vulcanic Valley en de geyser Te Puia.
Waimangu Vulcanic Valley is een wandeling van twee uur! Nu ben ik wel te porren voor een wandeling van een paar uur maar dan toch over het algemeen liever op een golfbaan. Maar dit was toch van een andere orde. Een schitterende wandeling door een vulkanisch gebied met stomende meertjes, beekjes en geysertjes. Overal borrelt het. Het is ontstaan na vulkanische uitbarstingen in 1886. In geologische termen komt het dus eigenlijk nog maar net kijken. Annie en ik vonden het heel indrukwekkend. Aan het einde van de tocht bracht een bus ons terug naar het beginpunt. Je kunt tenslotte ook overdrijven.
Daarna naar Te Puia waar de grootste geyser op het zuidelijk halfrond dé atractie is. Deze geyser rommelt eigenlijk constant en ongeveer twee keer per uur spuit het stomende/kokende water tot soms wel 35 meter hoog uit de rots.
Geheel tegen onze gewoonte in maakten we deze keer gebruik te maken van een tour onder begeleiding van een Maorigids. Maar eerst zagen we nog een Maori ceremonie. Die hadden we in Paihia ook al meegemaakt, maar deze was wat veel groter van opzet. De Maori dame die de ceremonie inleidde vroeg aan de vele aanwezige toeristen (wij schatten wel meer dan 200) naar land van herkomst. Los van een enkeling uit Engeland, Australië, Zuidamerika, oh ja ….en Nederland, kwamen veruit de meesten uit China. Trouwens waar je ook gaat; het wemelt overal van de Chinese toeristen. Nog even ter verduidelijking: de hele dag door zijn er een aantal van deze ceremonies die ongeveer 45 minuten duurt. Dus als ik het heb over de aanwezige toeristen dan bedoel ik uiteraard alleen die van de ceremonie die wij bijwoonden.
Overigens was de rondleiding erg leerzaam. Onze Maori tourbegeleidster is een jongedame van zoveelste generatie gidsen. Haar betovergrootmoeder deed al rondleidingen in een veel uitgebreider gebied inclusief het dorpje zelf en die duurden dan ook de hele dag. Wij deden het in een uur en zagen daarin onder meer een opleidingscentrum waarin men de kunst van houtsnijwerk en weverij in stand houdt. Perfect getimed zagen we nog net op tijd de spuitende geyser in al haar glorie.
Die avond gingen we naar het centrum van Rotorua waar een deel van de hoofstraat is overkapt en waaronder alleen maar restaurants. Wij kozen voor de Thai waar het in de loop van de avond helemaal vol zat met gezellig pratende mensen. Het was vrijdagavond dus het begin van het weekend werd gevierd.