Mt Cook en Quikenberry Lodge
Door: Bert Goedegebuure
Blijf op de hoogte en volg Bert
25 Oktober 2017 | Nieuw Zeeland, Aoraki Mount Cook
Een bekend filosoof, tevens voetballer, heeft ooit gezegd “elk nadeel heb ze voordeel”. Omdat de hangende wolken roet in het eten hadden gegooid bij Franz Josef hadden we onze hoop voor een rondvlucht gevestigd op Mt Cook. Met 3724 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland aan de oostkant van de Zuid Alpen. Ons hotel lag strategisch en we hadden een kamer met een onbelemmerd uitzicht op Mt Cook die bij onze aankomst nog gehuld was in mist maar zich de volgende ochtend in al haar glorie liet zien; het was prachtig weer. Dat betekent weer dat er veel mensen zijn die hetzelfde willen als wij, dus werd het weer lastig om een vlucht te boeken; het zijn the clouds of the crowds. Uiteindelijk lukte het ons en om 1300 uur gingen we met een helikopter een rondvlucht maken. We landen in de sneeuw op een hoogte van ongeveer 2500 mtr vlakbij Mt Cook. Een ongelofelijke ervaring.
Om 1800 uur arriveerden we bij onze volgende bestemming; Quickenberry Lodge and Guesthouse. Ons navigatiesysteem liet het afweten en we moesten dus weer terug naar de aloude wegenmap en een telefoontje. Via een onverharde weg kwamen we uiteindelijk bij onze hoog gelegen bestemming genaamd Terrace Downs. Tot mijn verbazing bleek dat de ingang tot een golfresort en dan moet je toch wel sterk in je schoenen staan om, na ruim 2 maanden geen golfstok in je handen te hebben gehad plus een golftas die voor je klaar staat, toch niet te gaan golfen. In de psychologie wordt je dan volgens mij gediagnoticeerd met een ernstige vorm van masochisme. Maar ons verblijf hier maakte weer veel goed en had op mij dan ook een heilzame werking. Onze gastheer Robert, van origine een Zwitser, bleek namelijk een culinair hoogstandje. Had in Zwitserland in het Hotelwezen gewerkt; daarna in Auckland een eigen restaurant begonnen en nu dus samen met zijn Engelse vrouw Christine dit Guesthouse. We werden om 18:30 in de grote woonkamer met open haard verwacht voor een glaasje en bij ons voegden zich nog twee andere Duitse gasten Wolfgang en Erika uit Hannover. Eenmaal aan tafel werden we verwend met een driegangen diner van uitzonderlijke klasse. Dit hadden wij nog niet eerder meegemaakt hier in Nieuw Zeeland. Na het diner werd er in de woonkamer nog een glas gedronken en Wolfgang vond het zo gezellig worden dat hij een door hem meegenomen fles Schnapps opende die, zoals hij zei, alleen werd geopend bij een bijzondere gelegenheid. Wij voelden ons vereerd. Het werd een heel gezellige avond en we gingen wat later naar bed dan gebruikelijk.
Dit was onze één na laatste dag in Nieuw Zeeland en het was een speciale avond.
Morgen onze allerlaatste dag die we doorbrengen in Christchurch.
Om 1800 uur arriveerden we bij onze volgende bestemming; Quickenberry Lodge and Guesthouse. Ons navigatiesysteem liet het afweten en we moesten dus weer terug naar de aloude wegenmap en een telefoontje. Via een onverharde weg kwamen we uiteindelijk bij onze hoog gelegen bestemming genaamd Terrace Downs. Tot mijn verbazing bleek dat de ingang tot een golfresort en dan moet je toch wel sterk in je schoenen staan om, na ruim 2 maanden geen golfstok in je handen te hebben gehad plus een golftas die voor je klaar staat, toch niet te gaan golfen. In de psychologie wordt je dan volgens mij gediagnoticeerd met een ernstige vorm van masochisme. Maar ons verblijf hier maakte weer veel goed en had op mij dan ook een heilzame werking. Onze gastheer Robert, van origine een Zwitser, bleek namelijk een culinair hoogstandje. Had in Zwitserland in het Hotelwezen gewerkt; daarna in Auckland een eigen restaurant begonnen en nu dus samen met zijn Engelse vrouw Christine dit Guesthouse. We werden om 18:30 in de grote woonkamer met open haard verwacht voor een glaasje en bij ons voegden zich nog twee andere Duitse gasten Wolfgang en Erika uit Hannover. Eenmaal aan tafel werden we verwend met een driegangen diner van uitzonderlijke klasse. Dit hadden wij nog niet eerder meegemaakt hier in Nieuw Zeeland. Na het diner werd er in de woonkamer nog een glas gedronken en Wolfgang vond het zo gezellig worden dat hij een door hem meegenomen fles Schnapps opende die, zoals hij zei, alleen werd geopend bij een bijzondere gelegenheid. Wij voelden ons vereerd. Het werd een heel gezellige avond en we gingen wat later naar bed dan gebruikelijk.
Dit was onze één na laatste dag in Nieuw Zeeland en het was een speciale avond.
Morgen onze allerlaatste dag die we doorbrengen in Christchurch.
-
25 Oktober 2017 - 11:13
Willie:
Wat een fantastische ervaring moet dat zijn geweest! Prachtig! Geniet van jullie laatste dag daar en goede reis verder. -
25 Oktober 2017 - 23:52
Hetty & Luuc:
Bij het vorige blog wilde ik jullie complimenteren met de prachtige beschrijvingen en wetenswaardigheden. Daarbij wilde ik ook vertellen dat het toch wel heel erg vermoeiend moet zijn om zo lang deze reis te maken.
Een tussentijdse rustpauze zou op z'n plaats zijn.
Maar dan deze keer een ontvangst in deze lodge met zo'n gastheer en -vrouw met zo'n culinaire verrassing compenseert alle reis stress.
Nog een goede reis en nogmaals dank voor de prachtige verslagen.
gr. Luuc -
25 Oktober 2017 - 23:52
Hetty & Luuc:
Bij het vorige blog wilde ik jullie complimenteren met de prachtige beschrijvingen en wetenswaardigheden. Daarbij wilde ik ook vertellen dat het toch wel heel erg vermoeiend moet zijn om zo lang deze reis te maken.
Een tussentijdse rustpauze zou op z'n plaats zijn.
Maar dan deze keer een ontvangst in deze lodge met zo'n gastheer en -vrouw met zo'n culinaire verrassing compenseert alle reis stress.
Nog een goede reis en nogmaals dank voor de prachtige verslagen.
gr. Luuc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
