Wai-O-Tapu en Uhakune

Op de weg naar Ohakune komen we langs weer een andere vulkanische attractie genaamd Wai-O-Tapu Thermal Wonderland. Ook weer bijna 2 uur gewandeld(!?!) maar deze keer over keurig aangelegde boardwalks die langs een aantal meertjes meanderen. Enorme stoomontwikkeling maakt de soms prachtige kleuren welhaast onzichtbaar. Maar we kunnen toch nog een paar mooie plaatjes schieten. Voordat we in dit park de wandeling gingen maken werden we allereerst getrakteerd op de show van de Lady Knox Geyser. Met voor de toeristen een heuse tribune. Toen Annie en ik dit zagen hadden we zo al onze bedenkingen. Een geyser die elke dag om precies 10:15 begin te spuiten!?? Dit zou wel eens maakbare natuur kunnen zijn. Maar onze nieuwsgierigheid won het van de realiteitszin en dus streken we neer in afwachting van de gebeurtenissen. En jawel; er verscheen een jongeman met een microfoon in de hand. Hij probeerde op een grappige manier er nog een wetenschappelijk tintje aan te geven. Na zijn inleidende praatje gooide hij een zakje met zeepblokjes o.i.d. (als ik het goed heb begrepen) in de mooie, natuurlijk(!?) gevormde opening van de geyser. Dit brengt kennelijk een chemische reactie teweeg waardoor de geyser na enkele minuten inderdaad begint te spuiten. Wij hadden het wel gezien en gingen er snel vandoor; een beetje beschaamd dat we er weer eens ingetrapt waren. Gelukkig waren we niet de enigen. De tribune zat vol.
Naarmate we dichter bij onze eindbestemming voor die dag kwamen werd het kouder. Bij aankomst in onze B&B genaamd The Rocks Tongariro Suites wachtte ons echter een warm welkom door Elsbeth Bloem en Carel Sietses. Zij waren in 1981 naar Nieuw Zeeland geëmigreerd en na wat omzwervingen uiteindelijk bij het plaatsje Ohakune neergestreken alwaar hun droom van een zeer luxe B&B met vier suites kon worden bewaarheid. We zitten aan de rand van het Tongariro National Park met zicht op besneeuwde bergtoppen, tenminste als ze niet door de zware bewolking van die dag onzichtbaar blijven. Maar soms vangen we een glimp op. Dit is een gebied voor de actieve vakantieganger; mountainbiken, kanoën, bergwandelingen en skiën. Na onze wandelingen van de afgelopen dagen vonden Annie en ik het wel even genoeg en namen we een rustdag. Lekker uitslapen en gewoon de dag over ons heen laten komen in onze ruime en behaaglijke suite! Uiteindelijk gingen we toch nog even de lunch gebruiken in Ohakune en het werd zelfs nog aardig weer zodat we de besneeuwde berghellingen nog konden aanschouwen. Bij terugkomst werden we door onze gastheer en gastvrouw uitgenodigd voor een glaasje waarbij de nodige ervaringen over en weer werden uitgewisseld. Een gezellige afsluiting van deze rustige en ontspannen dag. Morgen weer vroeg uit de veren om naar Wellington te gaan.